இராணுவ உடையணிந்த ஒரு பிணம் தின்னி பற்றி பேசப்போகிறேன்.. எனவே நையாண்டி எதுவும் இருக்காது.. அதை மட்டுமே விரும்புவோர் இருந்தால் தயவு செய்து இதை படிக்காமல் கூட விட்டு விடுங்கள்.. செய்தி என்னவெனில் சென்னை தீவுத்திடல் அருகே இருக்கிற இராணுவ முகாம் ஒன்றில் பதின்மூன்று வயது சிறுவன் ( தில்சன் ) இராணுவ வீரனால் துப்பாக்கியால் சுடப்பட்டான்.. முகாமில் இருக்கும் மரம் ஒன்றில் ஏறி பழம் பறிக்க முயன்றமைக்காக.. கையில் ஆயுதம் ஏந்திய நபர்களை அணிதிரட்டி சண்டை போடுவேனு சவடால் பேசுற பாபா ராம்தேவ் என்கிற பணக்கார இந்துத்துவ தீவிரவாதியை இந்த புடுங்கிக ஒண்ணுமே பண்ணல... ஆட்சியில் இருக்கிறவனும் சரி, ஆட்சியை பிடிக்க போராடுற ஒட்டு பிச்சைக்காரனும் சரி, அதிகார மையத்தில் இருக்கிற அதிகாரி பொறுக்கிகளும் சரி எவனும் ஒரு வார்த்தை கூட பேசல.. ஏன்னா அவன்கிட்ட காசு இருக்கு மதம் என்கிற கண்ணுக்கு தெரியாத கேவலமான இழி சக்தி இருக்கு... அவனை நக்கி பிழைக்க முடியும்.. ஆனா கேவலம் ஒரு ஏழை சிறுவன் கையில் கத்தியோ இல்லை கூர்மையான குண்டூசியோ கூட கிடையாது.. ஒரு பழம் பறிக்க ஆசைப் பட்டிருக்கான்.. அவ்வளவுதான்.. அத்து மீறி நுழைஞ்சுட்டானாம்.. கேவலப் பட்ட நாய்களே ... இங்க ஒவோருத்தனும் அத்துமீறி இருக்கவன் சுதந்திரத்தை பரிக்கிரதுல துவங்கி , மக்கள் சொத்தை கொள்ளையடிச்சு சேர்த்து வச்சுக்கிட்டு மக்களையே இலவசம்கிற பெயரால பிச்சைக்காரன் மாதிரி அலைய விடுறானுங்க.. அவனுங்கள எல்லாம் என்னடா செய்ஞ்சீங்க? சல்யூட் போட்டு இளிச்சுக்கிட்டு நிப்பீங்க.. ஏழை பையன்னா மட்டும் இளக்காரம்.. அப்புடித்தானே..

                                                                          உங்க கையில் துவக்குகளையும் அதிகாரத்தையும் நாங்க தந்தது எங்களை பாதுகாக்க மட்டும்தானே.. ஆனா காஷ்மீர்ல துவங்கி ராமேஸ்வரம் வரைக்கும் மக்களான எங்களுக்குத்தான் இம்சையை குடுக்குறீங்க.. எல்லை தாண்டுற தீவிரவாதி பயங்கரவாதி எல்லா நாய்களையும் இளிச்சுக்கிட்டே விட்டுடுங்க... எல்லை தாண்டி போயி ஏற்கனவே நொந்து செத்துக் கிடக்கிற எங்க மக்களை கொன்னு எங்க புள்ளைங்கள கற்பழிப்பீங்க.. ஆனா எல்லாத்தையும் பார்த்துகிட்டு நாங்க இளிச்சுக்கிட்டே எல்லா நாய்களையும் மாதிரி உங்களை போல நல்லவுங்க இல்லவே இல்லன்னு இராணுவ புடுங்கிகள் சினிமா எடுக்கணும்.. உங்க பெருமை மயிரை பறைசாற்றி துதி  பாடனும்..  அப்புடித்தானே..
                                                               தேவு......யா... மகனுங்களா.. எல்லாத்தையும் கூட மன்னிச்சுடலாம் ... நீங்க அங்க வெறும் கருவிதான்னு தேத்திக்கிறோம்.. ஆனா சந்தேகத்துல சுட்டுக்கொன்னதோட இல்லாம வாழை இலை போட்டு ஒரு முழு இரவும் நாயை விட கேவலமா பிணத்தை மூடி வச்சுட்டு , அடுத்த நாள் காலை அதை தூக்கி வெளில வீசியாச்சு.. அதை விட கேவலம் அவசர சிகிச்சை பிரிவில் சிகிச்சை நடக்குதுன்னு எல்லாரையும் நம்ப வச்சு நாடகம் ஆடி சாயங்காலம் ஒத்துக்கிறீங்க.. போராட்டம் பண்ணினா தூக்கிட்டு போயி உள்ள வைக்கலாம்.. அட பத்திரிக்கை துறை அறிவு ஜீவிகளே கனிமொழி கட்டாந்தரையில் படுக்கிறதை பத்தி கண்ணீர் கசிய எழுதுற எல்லாரும் இதை பத்தி ஒரு வார்த்தையாவது எழுதுங்க.. உங்களுக்கு புண்ணியமா போகும்.. நீங்களும் தமிழனுங்கதானே.. இந்திய இறையாண்மை , இந்திய தேசியம் மட்டும் பேசாதிங்க.. தமிழ் தேசியம் பேசுங்க.. இந்தியனா இருந்து நாம எல்லாத்தையும் பறிகொடுக்க இனியும் தயார் இல்லன்னு எல்லாருக்கும் புரிய வைங்க..
                அஞ்சு அறிவு மட்டும் இருக்கிற காக்கா குருவியை கூட பாது காக்கிற அமைப்புகளே தயவு செஞ்சு இந்த சீருடை அணிந்த பிணம் தின்னி சாத்தான்களை பற்றியும் குரல் கொடுங்க.. இல்ல எப்பவும் போல எதையும் செய்யாம நாசமா போங்க..

                               இது விளையாடும் நேரம்..என் மன கிணறில் தூர்ந்து போய் தொங்குகிற சினிமாவை பற்றி பேசி விடக்கூடிய சூழல் எனக்கில்லை..ஆனாலும் சில பதிவுகள் தேவையிருப்பதன் பொருட்டு கொட்டிவிட தீர்மானிக்கிறேன்..


                     காலம் என்னை மாற்றியமைக்கலாம்..நான் காலத்தின் சுழலில் சிக்கி கொள்ளலாம் .அப்போது நீங்கள் என்னை நோக்கி இந்த பதிவை முன் வைத்து கேள்வி கேட்கவோ வெட்டி போடவோ உரிமையுண்டு என்ற ஒப்புதலுடனே இதை எழுதுகிறேன்..

                    மிக கடினமாக கடந்து வந்த எனது திரைப்பாதை பச்சை என்கிற காத்து என்ற படத்தின் மூலம் தீராத மன வடுவை சந்தித்திருக்கிறது..கோபத்தில் கொப்பளிக்க துவங்கிய மனம் இன்று அதையே ரணமாக கொட்டுகிறது..இந்த பதிவில் சமூகம் தவிர்த்து பேச விரும்பாத நான் சுய புலம்பலை செய்யும் அளவுக்கு நீர்த்து கிடக்கிறேன்..

                 ஒப்பனையில்லாத வாழ்வை சுமக்க ஆசை கொண்டு ஒப்பனையான வாழ்வை தேடிக்கொண்டவன் நான்..

                முகம் ஒன்று கூற..பேச்சு ஒன்றாய் நீடிக்கும் கழுகுகளின் மத்தியில் திரை விரிந்திருக்கிறது..கற்பனைகளை விட சரியாக சொல்லப்படும் எதார்த்தம்  மேலானது என்ற என் புரிதலை சமீப முன்கான் திரையரங்குகளின் பார்வையாளர்கள் உடைத்தேரிந்தபோது துவளாத எல்லோரின் பேச்சிலும் வேறு ஏதோ ஒன்று ஒளிந்திருக்கிறது..


                 நீ தலித் மகனா என கேட்க விரும்ப வில்லை இந்த உலக சூழல் ..தேவரின் மகனென்றால் படம் அற்புதம் என்னும் மாயையை என்னென்று சொல்வது ..எல்லா தரப்பு மனிதர்களையும் கேட்டு அறிந்து கொண்ட சினிமா..தேவரின் பிள்ளைஎன்றால் மட்டும் தான் வெளியாக வேண்டுமா என்ன..அதிலும் சில அரசியல் பின்புலத்தை சமீபமாக உட்கொண்டவனிலிருந்து,காலம் தோறும் உட்கொண்டவன் வரை அப்படியென்ன தேவர் மோகம்..

                   நான் படைக்க வந்தேனா..இல்ல சாதி சான்றிதழ் வைத்து பிழைக்க வந்தேனா.. இப்படியே நீடித்து கிடந்தால் துவக்கு ஈழத்தில் மட்டுமல்ல இங்கேயும் வெடிக்கும் ..

                  கேவலமாக நடக்கும் இந்த கூத்துக்களை எவனும் பேச மாட்டான்..நான் பேசுவேன்..உதவி இயக்குனர் வாய்ப்பிலிருந்து கிடைத்த தயாரிப்பாளர் வரைக்கும் இங்கே புறக்கணிக்கப்பட்டவன் நான்..

                 ஒன்று கிடைக்க ஒன்றிலிருந்து ஒன்பதாய் கிளைத்தெழ   ஆசை கொண்ட நான் இன்று முனை மழுங்கி நிற்கிறேன்..காலத்தின் சூழலில் என் தன்னிலை தொலைத்து பெரியாரின் பேரன் என்று சொல்லி கொண்ட நான் பெண்ணை என் படம் வெளியாக தூதனுப்பவும் தயாராகி விட்டேன்..

                ஒரு தேர்ந்த சூதாடிக்கு மட்டுமே இந்த திரை சரி..கேவலப்பட்ட இந்த திரையில் நான் சந்தித்த எல்லோருமே ஏதோ ஒரு வகையில் தன்னை நிலை நிறுத்திக்கொள்ள என்னை களவாட முற்படுபவர்களே..
         
                 அவரவருக்கான ஆசைகளுக்கு ஒட்டு மொத்த படத்தை சுமந்த நான் மட்டுமே பலிகடா என்னும் அவலசுவையையை தினமும் ருசிக்கிறேன்..காலத்தின் நுனிகளில் என் கனவுக்கோட்டைகள் தகர்வதை இனி உங்களோடு நானும் வேடிக்கை மட்டுமே பார்ப்பேன்..அவரவர்களுக்கான அவரவர்களின் அன்பிற்காக நான் எனது அன்பையும் எனது குடும்பத்தையும் பலியிட்டு விட்ட ஆதங்கத்தின் கூறுகளில் என் ஆன்மா தவிக்கிறது..சக மனிதனாக எனது நேசிப்புகள் சுருங்கிக் கொண்டே போகின்றன..


                சில நண்பர்களின் அதீத புரிதல் மட்டும் நீளாவிடில் தற்கொலை என்னும் மாய வலைக்கு நான் இரையாகி இருப்பேன்..ஆகவே என்னை யாரும் மன்னிக்க வேண்டாம்..என் படம் வெளியாகும் தினத்தில் அதை பார்க்கும் போது  நான் கட்டி வைத்திருந்த எனது வரையறை நழுவி திரை தோறும் புழுக்கள் ஆக்கிரமிக்கும்..என்கிற வேதனையோடு இப்பதிவை முடிக்கிறேன்..

அய்யயோ புள்ளை புடிக்கிற பூச்சாண்டின்னு யாரும் பயந்து போயிராதிங்க.. இவர் பெரிய சாமியாரு... எல்லாருக்கும் யோகா சொல்லித்தரவரு.. நாட்டுக்கே இவர நல்லா தெரியும்.. பேரு பாபா ராம்தேவ் ... தொழில்.. நேத்து வரைக்கும் இந்துத்துவா பேசிக்கிட்டு,யோகா பயிற்சி வகுப்பு எடுத்துக்கிட்டு ஆன்மிகம் பேசி ஊரை ஏமாத்துறது.. இன்னைக்கு?! இவரு பெரிய ஹீரோ தெரியும்ல.... லஞ்ச ஒழிப்புக்காகவும் , பதுக்கப்பட்டு கிடக்கிற கருப்பு பணத்தை மீட்க நடவடிக்கை எடுப்பதற்கும்  உண்ணா விரதம் இருக்காரு.... அதுவும் அடையாள உண்ணாவிரதம் கிடையாது..சாகும் வரை உண்ணா விரதம்(யார் சாகுற வரைக்கும்னு சத்தியமா எனக்கு தெரியாது)    
உண்ணா விரதமிருக்க அவர் கூறிய வாதங்கள்,கருத்து யுத்தங்கள், அரசியல்வாதிகள் மீது அவர் சாடும் குற்றச்சாட்டுகள் எல்லாத்தையும் அப்புறமா பேசுவோம்.. அதுக்கு முன்னாடி இவர் யாருன்னு பேசுவோம்... இவரை பத்தி பேச என்ன இருக்கு?பாவம் சாமியாரு அதும் யோகா சொல்லி தர்றவருன்னு யோசிக்காதிங்க... இவர் யோகா சொல்லி தார சாமியாருதான்.. ஆனா யாருக்கு? உங்களையும் என்னையும் மாதிரி சாமானியனுக்கா?! அட கிறுக்கு பய மக்கா..(என்னையும் சேத்துத்தான் .. ஏன்னா நானும் முதல்ல உங்கள மாதிரிதான நினைச்சேன்...) நாம நினைக்கிரத்து ரொம்ப தப்பு... இவரோட வகுப்புல முதல் வரிசையில உக்கார கட்டணம் எவ்வளவு தெரியுமா? ஐம்பதாயிரம் ரூபாய்.. ஒரு மாசத்துக்கான கட்டணம் இல்ல.. ஒரு வகுப்புக்கான கட்டணம்..(ஒரு வகுப்பு என்பது ஒரு வாரம் வரை..) என்ன மூச்சு அடைக்கிறது மாதிரி இருக்கா? பொறுங்க.. அவர் வகுப்புல கடைசி வரிசையில் உக்கார கட்டணம் எவ்வளவு தெரியுமா? குறைந்தது முப்பதாயிரம் ரூபாய்... இப்போ கண்ணையும் கட்டுதா?


                                            இன்னொரு முக்கிய செய்தியும் இருக்கு... இவர் பசுவை கொல்றது குத்தம் அதை தடை செய்யணும்,மாட்டு கரி திங்குறவன் எல்லாம் தண்டிக்க படனும் அப்புடின்னு தொடர்ந்து போராடி வருகிற நபர்.. இந்த ஆளு எவ்வளவு கபடதாரி என்பதற்கு இதுதான் பெரிய சான்று.. என்னனு கேக்குறிங்களா? இவரோட மருந்து தயாரிக்கிற நிறுவனத்தில விலங்குகளோட உறுப்புகள்,கொழுப்புகள்,மனித எலும்புகள் எல்லாத்தையும் சேர்த்துதான் மாத்திரை மருந்துகள் எல்லாம் தயாரிக்கிறாரு.. இதை நிரூபிக்கவும் செஞ்சுருக்காங்க... இப்போ தெளிவா புரியுதா.. அயோக்கியன்கள்லயே உலக பெரிய அயோக்கியன் இந்த ஆளுதான்..


                                                                 இந்த அயோக்கியந்தான் இப்போ எல்லா அரசியல் அயோக்கியனுக்கும் கருப்பு பண முதலைகளுக்கும் எதிரா சாகும் வரை உண்ணா விரதம்னு களம் இறங்கியிருக்கான்..அந்த உண்ணா விரதப் பந்தல் அமைக்க செலவான தொகை மட்டும் இரண்டு கோடி ரூபாய்.. தினசரி தண்ணீருக்கான செலவு மற்று கழிவறை வசதிகளுக்கான செலவு எட்டு கோடி ரூபாய்.. இரண்டு லட்சம் பேர் இந்த உண்ணாவிரத பந்தலில் அமரமுடியும்..   அதுல பெரிய நகைச்சுவை என்னன்னா இந்த இடத்தை இவன் என்ன சொல்லி வாங்கி இருக்கிறான் தெரியுமா?..
                                                                             
                                                              இரண்டு லட்சம் பேருக்கு ஒரே நேரத்தில் யோகா வகுப்பு எடுக்க வேண்டும் என்று..  திடீர்னு அந்த பந்தலை உண்ணா விரத போராட்ட இடமா மாத்தி இவன் மக்கள் நலன் பத்தி பேசுறதுதான் உலகின் மாபெரும் காமெடி.... இதுல இருந்தே புரியல..?! இவன் அடுத்த திட்டம் என்னன்னு.. வேற என்ன அரசியல்தான்.. ஆட்சி அதிகாரம்தான்.. அப்புறம் என்னா கழுதைக்கு இத்தனை வருசமா சாமானியன் மேல இல்லாத அக்கறை பொத்துக்கிட்டு ஓடி வருது... பாருங்க மக்களே..
            
                                              நம்ம நிலைமை எவ்வளவு கேவலமா போயிருச்சு பாருங்க... நாம கடவுள் மேல வச்சிக்கிற பக்தியையும் ஆன்மீகவாதிகள் மேல வச்சிருக்கிற மரியாதையும் தவறா பயன்படுத்தி பணம் சம்பாதிச்சு குமிச்சதோட இல்லாம ஆட்சி பீடத்துலயும் உக்காந்து நம்மள சாகடிக்க எம்புட்டு விவரமா நடிக்கிறான் பாருங்க... இவன என்ன செய்யலாம்...? நீங்களே சொல்லுங்க... 

தமிழ் நாட்டின் தற்போதைய ஒரே ஒரு முக்கியமான தலைப்பு செய்தி... உடனே நீங்க அதீதமா கற்பனை குதிரைய கண்டமேனிக்கு ஓடவிட்டு பரபரப்பா யோசிக்காதிங்க..
                                     
                       முதலமைச்சர் ஜெயலலிதா மக்கள் பிரச்சனைய தீர்க்க நடவடிக்கை எடுத்திருப்பாங்க போல அப்புடினோ , கனிமொழி தன் தவறை ஒத்துக்கிட்டு தண்டனையை அனுபவிக்க தயாராயிட்டாங்க அப்புடினோ, சோனியாவையும் ராஜபக்சேவையும் ஐ நா சபையில நிப்பாட்டி நார் நாரா கிழிச்சுட்டாங்க அப்புடினோ அதிமுக்கியமான  செய்தியை எல்லாம் நான் சொல்லமாட்டேன்.. இதெல்லாம் நடக்காதுன்னும் , ஒரு வேலை நடந்தா அன்னிக்கு உலகம் கண்டிப்பா அழிஞ்சுபோயிடும்னும் எனக்கும் தெரியும்..


                                                  இது அதை எல்லாம் விட முக்கியமான ஆனா கொஞ்சம் சோகமான செய்தி.. கிட்டத்தட்ட தமிழ்நாடே முக்கி முக்கி மூச்சு விடாம ஒப்பாரி வைக்க வேண்டிய பெரிய சோகமான செய்தி.. உடனே பரபரப்பா மறுபடியும் ஈழ மக்கள் பிரச்சனை போலன்னு யோசிக்காதிங்க.. அப்புடியான செய்தியாவே இருந்தாலும் நாம எதுக்கு அழப்போறோம்.. நாம எல்லாம் தமிழனுங்களாச்சே.
அதும் இந்தியாவ சேர்ந்த தமிழ்நாட்டு தங்க தமிழனுங்க வேற.. நாமளாவது..
தமிழன் செத்தா அழுகுறதாவது?  அப்புடியான சிரிப்பு செய்தியெல்லாம் இல்ல.. இது ரொம்ப சீரியஸ் செய்தி... ஐயோ அழுவுங்கப்பா.. அழுதுகிட்டே கேளுங்க.. நம்ம ஒப்பற்ற ஒரே தலைவர் ரஜினிகாந்த் உடல் நிலை சரி இல்லாம   ஆசுப்பத்திரியில இருக்காரு... எப்புடி அழுகை வருது... இப்ப சொல்லுங்க இதைவிட முக்கிய சோக செய்தி உலகத்துல இருக்குதா? உடனே
நீங்க செய்யவேண்டியது ஒட்டு மொத்த தமிழ்நாட்டையும் அழிக்கிறதுதான்... முடிஞ்சா இந்த உலகத்தையே அழிச்சா கூட சந்தோசம்.. எது?! போடா(...................) வா?! இப்ப எதுக்கு என்னை இவ்வளவு கேவலமான வார்த்தையில என் பரம்பரையவே தோண்டி எடுத்து திட்டுறீங்க?! எங்க அண்ணன் தம்பிக எல்லாம் செஞ்சுருக்கிறதை பாருங்க.. என் பேச்சு எவ்ளோ  சரின்னு உங்களுக்கே தெரியும்...
                                                                
வீட்டுல கஞ்சிக்கே வக்கில்லேனாலும் பத்து வட்டிக்கு கடன் வாங்கி தலைவர் படம் நூறுநாள் ஒடனும்னு பாலாபிசேகம் செஞ்சவுங்க இப்போ ஒரு படி மேலே போயி ஏழு மணி நேரம் யாகம் செய்றாங்க.. அம்மாவுக்காக அரை கிலோ மீட்டார் தூரம் கடைக்கு போயி மாத்திரை மருந்து வாங்கி தராதவன் தலைவர் சரியாகனும்னு 1305 படிக்கட்டுகளை முட்டி போட்டு ஏறி பிரார்த்தனை பண்றான்.. 
                                                           
   உள்ளூர்ல  சொந்த அண்ணன் தம்பிகளை (தலித்துகளை) தேரை தொட விடாம விரட்டி விரட்டி வெட்டிபொட்டவன் தமிழையே தப்பு தப்பா பேசுற எவனோ ஒருத்தனுக்காக வெள்ளித்தேர் இழுக்கிறான்... வீட்டுல பொண்டாட்டி புள்ளைங்களுக்கு சுடு தண்ணி கூட வச்சு தராதவன் அவர் சரியாகனும்னு தீச்சட்டி  எடுக்கிறான்....  
                                                               
இவனுங்க போதாதுன்னு எங்க அக்கா தங்கச்சிக ஒரு படி இன்னும் மேல போயி கோயில்ல சிறப்பு பிரத்தனை பண்ணி விரதம் இருக்கிறாங்க..
                                                           
இப்ப சொல்லுங்க இவனுங்ககிட்ட எல்லாம் தமிழ் விடுதலை, தமிழர் விடுதலைன்னு  பேசுறவன் பைத்தியக்காரன் தானே... கொத்து கொத்தா ஈழத்தில் செத்து விழுந்தப்போ கண்ணீர் அஞ்சலி போஸ்டர் அடிச்சு ஒட்டக்கூட நாதி இல்ல...இருக்குறவன் பூராம் சொந்தங்களை தொலைச்சுட்டு நிக்கிறானேன்னு அழுதததும் இல்ல..எந்த போராட்டத்துக்கும் வந்தது இல்ல..நம்ம எல்லாம் போராடுவோம்னு நினைச்சு தீக்குளிச்சு செத்தவன் வீடு பக்கம் கூட போகல...
                                                             
  இவன் உழைப்பால கிடைச்ச கொஞ்ச பணத்தையும் டிக்கெட் எடுத்து வாழ வச்சதோட நிறுத்திக்கல.. இன்னும் இன்னும் நிறைய குடுக்கனும்னு எப்புடி அலையுறான் பாருங்க.. உடம்புக்கு சரி இல்லாம போவது இயற்கை.. பணம் இல்லாதவனுக்கு வேணும்னா பிழைக்கிறது சிரமமா இருக்கலாம்.. தேவைக்கு அதிகமா பணம் இருக்கிறவன்
தானே சாகுறேனு சொன்னாலும் மத்தவன் பொழைக்க வச்சுடுவான்....
                                                                 
  ஏதோ ரஜினி என் சாப்பாட்டுல மண்ணை அள்ளி போட்டுட்டார் போலன்னோ , அவர் மேல எனக்கு தனிப்பட்ட கடுப்புன்னோ, வயித்தெரிச்சல் பிடிச்சோ நான் இதை பேசல..அவர் தொழிலை அவர் செய்தார்.. அதற்காக எல்லாம் அவரை  என் தலைமுறையின் தலைவனாகவோ, கடவுளாகவோ நம்மால் கொண்டாட முடியாது.. ஒரு சக மனிதனாக  அவர் உடல்நலம் குன்றியமைக்கு வருந்தலாம்.. அவ்வளவே...
                                                                     ஏற்கனவே தமிழனை இருக்கிற நாயி நரி எல்லாம் ஏறி மேஞ்சுக்கிட்டு கிடக்கிற இந்த சூழலிலும் இப்படியான வேலை செய்றவனை என்ன  செய்யலாம்? தயவு செய்து மக்களே .., இது போன்ற முட்டாள்களை எங்கேனும் சந்திக்க நேர்ந்தால் யோசிக்கவே வேண்டாம்.. நங்கு நங்குன்னு நாலு கொட்டு வைங்க.. நாலு அரை அறைய முடிஞ்சா இன்னும் சந்தோசம்... இவனுங்களை இப்புடியே விட்டா நாளைக்கு ரஜினிய சாமியாக்கி நம்ம இனத்தை இன்னும் கூடுதலா அசிங்கபடுத்தினாலும் கூட  ஆச்சரியப் படுறதுக்கில்ல....  

                                         

ஒரு அலைபேசி அழைப்பில்தான்
துவங்கியது நம் காதல்...
அடுத்த அழைப்பில்  நானும் நீயும்
கணவன் மனைவியானோம்..
தொடர்ந்த அழைப்புகளில் நம் 
உடல் வேட்கைகளாலும்
வெப்ப வார்த்தைகளாலும்
நிரம்பி வழிந்தது....
நம் கனவுப் படுக்கை அறை..
மூன்று குழந்தைகளுடன்
வாழ்வின் எல்லா அடுக்குகளையும்
மகிழ்ச்சியால் திளைக்க வைத்தோம்..
நம் குழந்தைகள் பள்ளி சென்ற ஒரு
சுப தினத்தில் என் அலைபேசி அழைப்புடன் 
நம் காதலும் உன்னால் துண்டிக்கப் பட்டது..
அனாதைகளாய் காற்றில் மிதந்து
திரிகின்றன நம் குழந்தைகள் ...

ஆனால் இன்று பரிமானமடைந்திருக்கும் விடுதலையின் வேட்கையானது பெண்களின் உடையிலேயே முடிந்து போகிறது என எண்ணுகிறேன்..
ஆசிய கண்ட பெண்களுக்கு உடைகள் விடயத்தில் ஒரு தனித்துவ மேன்மை வெவ்வேறு இனங்களுக்குள் வேறு மாதிரியாக இருந்தாலும் ஆனால் பெண்களே கலாச்சார உடையணிய கட்டாயப்படுத்தப்படுகின்றனர்.. என்கிற மாயை இருக்கிறது..எனக்கு தெரிந்து இதில் நான் வேறுபடுகிறேன்..நமது கலாச்சாரம் என்பது ஆண்களுக்கும் பெண்களுக்கும் பொதுவானதே..ஆனால் பெண்களின் மீது மட்டும் அது விடிய பல காரணங்கள் இருக்கின்றன..                       
                                                                                 ஆசிய கண்டத்தில் எவ்வளவு ஆணாதிக்கம் மிகுந்திருந்தாலும் ஆணேஅதிகாரத்தை செலுத்தினாலும் நமது தொல் குடியின் பெண் வழி சமூக நிலையே இன்னமும் இங்கு நிகழ்கிறது..பெண்களே சமூக நிலையை உள்ளோடி நிர்ணயிக்கிரவர்களாகவும் ஆண் அதிகாரத்தின் பின்னிருந்து இயக்கம் சக்தியாகவும் எமக்கு படுகிறது..அதே சமயம் ஒரு படி நிலையில் பிறப்பு முதல் இறப்பு வரை ஏதாவது ஒரு ஆணை சூழ்ந்தே அவள் இயங்க வேண்டிய கட்டாயம் இருக்கிறது..அதற்க்கு நம்முடைய முன்னோர்களே அழுத்தமான காரணிகளாக இருக்கின்றனர் .குழந்தை திருமணத்தின் மூலம் அவளின் உரிமைகள் மறுக்கப்பட்டு அதுவே நெடிய பிற்போக்குதனங்களுக்குள் அவளை அடைத்திட முதல் காரணியாக அமைந்தது..இது மேல் தட்டில் மட்டுமல்ல தலித் முதலான ஒடுக்கப்பட்ட சமூகத்திலும் இப்படியே..சாதியாலும் ,உடமை மறுப்பாலும்,அதிகார மறுப்பாலும் பெரும் அவதிக்குள்ளானது பெண்களே..இந்தியா போன்ற நாடுகளில் புரட்சியின் வடிவம் சுருங்கி போனதற்கு பெண் விடுதலையை ஊக்கப்படுத்ததது மிக முக்கியமான காரணம்.
.நமது பெரியார் இங்கே பெண் விடுதலை குறித்து பேசும்போது மேலை நாடுகளில் பெண்களுக்கான விடுதலை ஓரளவு நிகழ்ந்தே இருந்தது..அங்கே பெண்கள் அதனாலேயே நுகர்வு கலாச்சாரத்தின் மிக பெரிய வளர்ச்சி நிலையிலும் தங்கள் விடுதலையை தக்க வைத்துக்கொள்ள முடிந்தது..    மேலை நாட்டு பெண்கள்   நீண்ட பாரம்பரியத்தை சுமந்தும் அதிலிருந்து பெண்களுக்கான விடுதலையை நோக்கி முன்னேறியும் ,அவர்கள் எல்லா சமன் பட்டியலை கற்றபிறகு நிகழ்ந்த பொது தன்மை அதுவென நினைக்கிறேன்,,அதற்க்கு முன்பாக பல நூறு ஆண்டுகள் மேலை நாட்டு பெண்களும் தங்களுடைய சமநிலைக்கான விடுதலையை வென்றெடுத்த பிறகே .. இன்று நீங்கள் பேசும் பொது தன்மைக்கு மாறி இருக்கிறார்கள்.              

                        தமிழ் சூழலில் குறும்படங்கள்..
 தமிழ் பெரும்பரப்பில் வணிகமயப்பட்ட திரைப்படங்களின் ஊடாக மேல்தட்டு மனோபாவங்களும்,கலைக்கு எதிரான வன்முறை சொல்லாடல்களும் கொழுத்து கிடந்தன..

                     நான் சென்னையை நோக்கி இடம் பெயருகையில் குறும்படம் ,ஆவணப்படம் ,செய்திப்படம் என்கிற சொல்லாடல்கள் என் காதுகளை முதன் முதாலாக வந்தடைந்ததே எனது நண்பன் உமர்,மற்றும் மாறி மகேந்திரன் மூலமாகத்தான்..உலக சினிமா என்கிற வேறு ஒரு அடையாளம் மிக்க தனித்த திரைப்படங்கள் புதிய உலகை காட்ட துவங்கிய தருணம் அது ,ரஜினி,கமல்,எம் .ஜி .ஆர் ,சிவாஜி ,ராமராஜனை தவிர பெரிய புரட்சிக்கான மூலம் தெரியாத நான் புதிய உலகங்களை கண்டடைந்த பொது நண்பர் விஸ்வாமித்திரன் மூலம் அவரது அறைகளில் சித்தா மருந்து அரைத்துக் கொண்டு அதிக புரிதல்களை நோக்கி பயணப்பட்டிருந்தேன்..அதன் நீட்சியாக டான் போஸ்கோவில் அஜயன் குறும்பட விழாவை நடத்தும் பொது சிறிய கதவில் பெருங்காற்று நுழையக்கண்டேன்..
  


 அப்பொழுதெல்லாம் இன்னும் சிறிய வகை ஒளிப்பதிவுக்கருவிகள் மக்களிடம் வந்திருக்க வில்லை ..ஆனால் அந்த குறும்பட விழா எனக்கு பல புதிய விடயங்களை அறிமுகப்படுத்தியது..நிழல் தொடங்கியது..அந்த சந்தர்ப்பங்களில் தான்..
   

 அப்படி தீரா தாகத்தோடு திரைப்படங்களுக்கு மாற்றாக தமிழ் சூழல் குறும்படங்களின் மூலமும் ஆவணப்படங்களின் மூலமும் சமூகத்தின் சொல்லா வொண்ணா வாழ்க்கையை பல குறும்பட இயக்குனர்கள் பதிவு செய்தனர்..

       திருநாவுகரசிலிருந்து,எடிட்டர் லெலின்,லீனா,அஜயன்,பாரதி வாசன்,..என ஒரு பெரும்படையே கிளம்பியது..

                 கையடக்க கருவியால் புறந்தள்ளப்பட்ட வாழ்க்கையின் துயரங்கள்,இயலாமை,கசப்பு,கோபமென,அதன் வீச்சு இனி வெட்டவே முடியாத ஆல மரம்போல தனது இருப்பை உலகுக்கு அறிவித்தார்கள் படைப்பாளிகள்..புதிய புதிய குறும்பட  இயக்கங்கள் முளைத்து திசைகளை தங்கள் கட்டுக்குள் கொண்டு வந்தார்கள்..


      

                       சுரேஷ்வரன் போன்ற எமது தோழர்கள் நடிப்பு பயிற்சி,அளித்து புதிய புதிய முகம் மறுக்கப்பட்ட தமிழர்களை பார்க்க அனுப்பினார்கள்..

மக்கள் தொலைக்காட்சியும் ஊடக அளவில் பெரும் பங்காற்றியது..அபோழுதுதான் கலைஞ்சர் தொலைக்காட்சியும் குறும்படங்களை கையில் எடுத்தது..எல்லோரும் மகிழ்ந்தோம்  ..வணிக பெருநெருப்பை கொண்ட அரசின் தொடர்பை அருகில் வைத்திருக்கும் மாபெரும் ஊடகம் குறும்படங்களை கையில் எடுத்தபொழுது யாருக்குமே சந்தேகம் எழ வில்லை..அது நம்மையே சாய்க்கும் கோடரி என அறியவில்லை..அதற்க்கு வேர் விட இடம் தர நிறைய பேர் முன் வந்தார்கள்..ஆனால் அது பெரும் வணிக மந்திரங்களில் கட்டுப்பட்டு விட்ட திரைக்கு மாற்றாக முழித்த அந்த ஆல மரத்தின் அடியில் ஊற்றிய வேர் அழுக்கி மருந்தாக மாறும் என நினைக்கவே இல்லை..
                       பொண்ணுங்கள எப்படி மடக்குறது..,தம் அடிக்கிறது எப்படி,பொறுக்கியா ஏன் ஆனேன்,அப்பாவை எப்படி ஏமாத்துறது..இப்படி ஆரோக்கியம் மிகுந்த குறும்படங்களை கொடுத்து பார்ப்பன இயக்குனர்களையும்,அறிவுஜீவி புடுங்கிகள் என்ற பெயரில் விமர்சனம் வைக்கிறேன் என்ற பெயரில் நமது வீரிய விதகை அழிக்கும் விதமாக கெக்க பிக்கே என பிதற்றும் வகையிலும் கமர்சியலா இருக்கு என பேச வைத்தும் ..என்கிற பெருந்திரைப்பட மனோபாவத்தை விதைக்கும் நச்சுவாக மாற்றியிருகிறது..

               ஒரு சில நல்ல முயற்ச்சிகளும் இன்று அடிபட்டு ,,ஆனந்த் பட்வர்த்தன் போன்றவர்கள் சிறை சென்றாவது மீட்டெடுக்க முயற்சித்த ஆழுமைகள் மழுங்கடிக்கப்பட்டு இன்று தன்னை இழந்த நிலையில் குறும்படங்கள் செத்துக்கிடக்கின்றன..கொஞ்சமே கொஞ்சமான ,நிழல்,தமிழ் ஸ்டுடியோ ,இன்னபிற இயக்கங்களை தவிர அதன் செயல் தொலைந்து பிணமாகி போயின..இனி என்ன செய்வீர்கள்..தயவு செய்து இந்த மாதிரி ஊதாரித்தன ,பிற்போக்கு,ஆதிக்க சக்திகளிடமிருந்து..

       மீண்டும் வறியவரின் வாழ்வை பேச குறும்படங்கள் அதன் வீரியத்தோடு முளைக்குமா  ..என்கிற ஆதங்கம் என்னையும் இருட்டில் அமர வைக்கிறது..

சமீபத்தில் ஊருக்கு சென்று இருந்தேன்.. ஒரு நண்பரை எதிர்பாரா விதமாக எதிர்கொள்ள வேண்டி வந்தது.. வழக்கமான நல விசாரிப்புகள், தொழில் பற்றிய விசாரணைகள் எல்லாமும் இனிதே முடிய கடைசியாக அவரது கேள்வி திருமணம் எப்போது?... பெண் தேடுகிறேன்.. விரைவில் கிடைப்பின் மிக விரைவில் திருமணம் என்றேன்.. 'அப்புடி என்ன உலகத்துல இல்லாத பொண்ணு தேடுற?' என்றார்.. உலகத்துல இருக்குற பொண்ணுதாங்க தேடுறேன். கை நிறைய காதலும் கண்கள் நிறைய கனவுகளும் கொண்ட பெண்ணை தேடுறேன் என்றேன் நான்... அதற்க்கு அந்த நண்பர் கொந்தளித்தோ,கொதித்தோ, இல்லை ஏளனமாகவோ அதுவும் இல்லேன்னா வேற ஏதோ ஒரு இளவா சொன்னாரோ தெரியல.. 'என்னய்யா பேசுற.. கை நிறைய காசு இருக்குற கைக்கு அடக்கமான பிள்ளையா பாத்து கல்யாணம் பண்ணனும்யா.. அவதான் நம்ம கால சுத்தி கிடப்பா..' அப்புடின்னாரு.. தயவு செஞ்சு நோட் திஸ் பாயிண்ட் யுவர் ஹானர்.. எனக்கு அவர அடிக்கணும் போல இருந்ததால அடிக்கிற மாதிரியே ஒரு வார்த்தை சொன்னேன்.. அது என்னனு கடைசியா சொல்றேன்.. படிச்சுட்டு தப்பா சரியானு சொல்லுங்க.. ............................................................................
'கைக்கு அடக்கமா கர்ச்சீபுல இருந்து கத்திரிக்கா வரைக்கும் நிறைய இருக்குடா வெண்ணையாண்டி.. காசு ஏடிஎம் மிசின் வச்சுருக்கு.. நெளியிற பாம்பு கூட கால சுத்திதான் கிடக்கு.. எதையாவது கல்யாணம் பண்ணி குடும்பம் நடத்துங்கடா வெளக்கெண்ணைகளா.. அதுக்கு ஏன் உசுரும் ஆறு அறிவும் சொரணையும் இருக்கிற பொண்ண கல்யாணம் பண்றீங்க? நீங்க மட்டும் இல்லாம உங்க சந்ததி முழுக்க உங்கள மாதிரியே ஆளுங்களையா  உருவாக்கி ஒரு  சாதி,மதம்னு குட்டி வளையத்துக்குள இழுத்து விடுற முன்மாதிரிகளா உருவாக்குறீங்க.. நீங்கல்லாம் இருந்து கெடுக்கிறதுக்கு அரை முழ கயிறு வாங்கி நாண்டுக்கிட்டு தொங்குங்க.. எங்க புள்ளைங்க நிம்மதியா படிக்கும், தப்பான ஆளை அடிக்கும்,ஈழத்து புலிகளை போல தமிழ் தேசிய விடுதலையை முன்னெடுக்கும், முக்கியமா உங்கள மாதிரி ஆளுங்க உயிரையும் எடுக்கும்.. உங்கள கெஞ்சி கேக்குறேன் செத்து போங்களேன்..' 

                        நினைவு தொடங்கிய நாட்களின் மௌனத்தை உடைக்கும் முகமாக துவங்குகிறது மன சாலை ...தேவைகள் சிறிதும் பெரிதுமான சாலைகள் அவை..பேச்சின் கன்னியில் சொற்கள் சிதறி கிடந்தன ..                                                                  அருபத்தின் வாசல்கள் எனக்கான கதவை அடைத்து வைத்திருந்தது..இனி செய்வதற்கு ஒன்றுமில்லை ..ஆசையாய் சேகரித்த மகனை ஏகலைவன் என பெயர் சூட்டி வில்லேந்த வைக்க நினைத்த போராளியை சாம்பலாக்க விரும்பாமல் நான் விளையாடிய எனது குடிசையில் புதைத்தேன்..அவனுக்கான ஆன்மாவும் வில்லும் தூங்கவிடாமல் செய்த இரவை கிழித்தபடி என் வீட்டு உத்திரத்தில் தொங்கியபடி என்னையே ஏக்கமாக பார்த்தது..                                                                                                                                                            அப்பொழுதுதான்..காலையில் இருந்து தேங்கி அடங்க மறுத்த எனது கண்ணீர் கேவலோடு வானத்தை கிழித்தபடி கொட்ட துவங்கியது...


மீளாத அந்த கொடிய இரவில் நானும் வரலாற்று பக்கங்களில் தன கை விரல் வெட்டி கொடுத்து ஆதிக்க மாலுமிகளுக்கு உலக பெயர் வாங்கி கொடுத்த ஏகலைவனும் பேசிக்கொண்டோம் ..இரு வேறு காலங்களும் அந்த நீண்ட இரவை நிரப்பி இருந்தன..என் அருகில் தூங்கிக்கொண்டிருந்த துணையின் முகத்தில் இருந்த உப்பு கோடுகள் அவ்வப்போது எங்களின் விவாத பொருளாகியது..கட்டை விரல் கேட்க துணிந்த துரோணருக்கு காடு பறிபோவது பற்றிய அக்கறை இன்றைய சிங் கிற்கு இல்லாதது போலவே,அவருக்கும் இல்லாதிருந்ததை ஏகலைவனுக்கு சுட்டி காட்டினேன்..அவன் வெகுண்டழுந்து காட்டை காக்க தன் குடிகளை தயார் செய்தது பற்றி சொன்னான்..                                                                                                                                   ஓயாத அந்த எழுச்சியின் நீட்சி அரச படைகளுக்கு எதிராக காலம் தோறும் தொடர்வதையும் மக்களிடம் புரட்சியின் விதைகள் மழுங்கி பின் எழுவதுமான சுழற்சி பற்றி தொடர்ந்து பேசினோம்..கதிர்கள் மெல்ல சூரியன் வரும் திசை நோக்கி தனது தலையை திருப்பின..என் மனம் உறங்க தொடங்கியது.

                                               எங்களுக்கென நதி இருந்தது ....யாராலும் பெயர் சூட்டப்படாத பறவைகள் எங்களின் வனம் முழுதும் குதுகளித்து கிடந்தன,.பூமியின் பாரிய பரப்புகளை அதிர்வித்து மகிழ காட்டாறுகள் எங்கள் வசமிருந்தன..அவ்வபோது எம் குழந்தைகளை மகிழ்விக்க எங்களின் மூத்தி நீலி இருந்தாள்..நாங்கள் மற்ற உயிரினங்களை போல உணவு சேகரிக்க வயல் வெளிகளை படைத்திருந்தோம் ..எங்களின் காதலை முன் மொழிய ஆவாரம் பூக்களை எம் பெண்களுக்கு சூட்டி மகிழ்ந்த நினைவுகள் இப்பொழுதும் மிச்சமிருக்கின்றன..இப்பொழுது நினைவுகள் மட்டுமே மிச்சமிருக்கின்றன...                                                                                                    வேட்டையாடிய ..உழைத்து சேகரித்த உணவை ஒன்றாய் சமமாய் முதலில் குழந்தைகளுக்கும் ஊனமுற்றவருக்கும் முதியவர்களுக்கும் கொடுத்து பின் நாங்கள் பசியாறிய பொழுதுகளை ஆரிய படையெடுப்பில் பலிகொடுத்தோம் சாதியாக எங்களை நாங்களே பிரித்து கொள்ள பணிக்க பட்டோம் ..முதலில் இங்கிருந்தே நாங்கள் வேறானோம் ..பின் நிலம் ..பின் வனம்.... பின் எங்களை மனிதர்களாய் பழக்கப்படுத்திய எங்களின் மொழி ..எங்களின் பாடல் ..எல்லாம் வருபவனிடம் கொடுத்து கொடுத்து கட்டுண்டோம் ..                                                                  எல்லாம் முடிந்ததது ...எமக்காக கரும் புலியாக காட்ச்சியளித்த தலைவனும் இல்லை ..ஒன்றே ஒன்றை மட்டும் மிச்சம் வைத்திருக்கிறோம்..அது அடிமை ..

                    கொச்சையாக பேசி பழகிய எங்களின் மொழி நாகரிகத்திற்கு மாற்றமடைந்ததுமே நாங்களும் மாறிப்போனோம் ..                                                           சொல்லப்படாத அணங்குகள் சொல்லப்படாமலே எங்களால் அழித்தொழிக்க பட்டன ..வெள்ளையாக இருப்பது மட்டுமே வாழ்வதற்கான நியதி என எம் அரசர்கள் எங்களுக்கு சொல்லி இருந்தார்கள் ..அதற்க்கான சூத்திரங்கள் உலக நாடுகளிடமிருந்து நதிகளை விற்று வாங்கினோம் ..சிற்றோடைகளை கூட தாரை வார்த்து கொடுத்தோம் ..                     அதன் மூலம் மெலிதான கரு வெள்ளையை பெற்றோம் ..ஆனாலும் ..மனிதர்களாக முடிய வில்லை ..தொடர்ந்து எங்களின் மூதி நீலியை கழுத்தை அறுத்து கொன்று வெள்ளை காக்கைகளுக்கு இரையாக போட்டோம் ..அப்போது நல்ல மாற்றம் இருந்தது ..                                                                                                 சந்தோஷ மிகுதியால் எங்கள் காடுகளை அனுமானை விட்டு பெயர்த்து எடுத்து வெள்ளை மாளிகைக்கு அமெரிக்க அரசர்கள் சுற்றி பார்க்க கொடுத்தோம் ...அதன் பிறகு மிச்சமிருந்த பறவைகளும் வனத்தின் அழியா பழங்களும் தொலைந்து போகின..நிரம்பி சிரித்தோம் எல்லாம் கொடுத்தோம் இனி வெள்ளையாக வேண்டியதுதான் பாக்கி ..                                                                                                                                                          அப்போது பெரும் கூச்சல் எங்களை உணவு வடிவத்தில் கொல்ல முயன்றது ..நாங்கள் எங்கள் வெள்ளை இனத்தலைவரான சிதம்பரத்திடம் ஓடினோம் ..அவர் சொன்னார் நீங்கள் நினைத்தபடி வாழ வேண்டுமானால் உணவை தின்பதை கேவலாமாக கருத வேண்டும் அது தான் உலக தலைவர் அமரிக்க தளபதி விரும்புவார் ..நாங்களும் அதன்படியே வாழ முயன்றோம்..எம் சந்ததிகள் மட்டும் செத்து போனது ..கவலை வேண்டாம் நமக்கு நமது தலைவர் சிதம்பரம் நல்ல பட்டம் சுட்டி மகிழ்வார் ...சிரித்துக்கொண்டே வாங்கிக்கொள்வோம் பரதேசி என்ற அந்த மாபெரும் பட்டத்தை..

பூக்கள் இல்லாத நகரங்களை,மனிதர்கள் இல்லாத இல்லங்களை,பறவைகள் அற்ற வானத்தை நாம் தொடர்ச்சியாக கட்டமைத்து கொண்டிருக்கிறோம்..கடன் வாங்கிய பிறமொழி வார்த்தைகளால் நமது பார்வையை விரித்து கொண்டதாய் மகிழ்ந்து கொள்கிறோம் ..யாரோ எதுதிய கவிதைகளை காதலியிடம் கொடுத்து காம இச்சையை பூர்த்திசெய்து கொள்ளும் மரபாச்சிகளாய் வாழ்வை முடித்து கொள்கிறோம் ..                                                                                                                   சினிமாவிலிருந்து உலக புரட்சிகள் வரை நாம் பேச வெளியில் இருந்து மோக குப்பைகள் நம்மிடம் நிறைய குவிந்து கிடக்கின்றன ..நம்மையறியாமல் நமக்குள்ளே கருத்து முளைத்து சிறகு விரித்தால் கூட எங்கேயோ திருடப்பட்டதான மனநிலையை நாம் கொண்டிருக்கிறோம் ..மொத்தத்தில் நாமக்கான ஒன்றுமற்று திடீர் கடவுளின் நிலையாகிறோம் ..

கொஞ்ச நாளாக எமது மனதில் பெருத்த சந்தேகங்கள் கிளை விட்டபடியே இருக்கின்றன..ஆரியம் எம்மை விழுங்க பார்க்கிறது, பார்ப்பான்
 நம்மை காலம் காலமாக அடிமையாக்கி வைத்திருக்கிறான்..திராவிடம் வெல்ல வேண்டும்..இப்படி பெரியாருக்கு பின் வந்தவர்களின் கதைப்பில் உண்மையிருப்பதாக தோணவே இல்லை..

              பெரியார் நமக்கு போதித்த கருத்துக்களிலும் ,சிந்தனையிலும்,எந்த மாற்றமும் நமக்கில்லை..இன்றும் ஆட்சியை நிர்ணயிக்கிற சக்தியாக மொட்டை தலையன் சோ முன்னிருத்தப்படுகிறான்..பார்ப்பன தெருக்களில் வீட்டு வாசல் முன்பு வாடகைக்கு விடப்படும் பலகையில் சைவம் மட்டுமே என நம்மை குத்திக்கிழித்துக் கொண்டிருக்கிறான்..எல்லாம் சரி..

                     அதை சாக்காக வைத்துக்கொண்டு சாதியை அதன் வலிமையை பெருக்கியது யார் குற்றம்..இன்று சாதிக்காக போராடியதை சொல்லப்படும் இயக்கங்கள் என்ன செய்து கொண்டிருக்கின்றன..இடைநிலை சாதிகளை வளர்த்து கொண்டிருக்கின்றன..எந்த சாதி பெரும்பான்மையாக உள்ளதோ அந்த சாதிக்கான எதிர் சாதிகளை அந்த பகுதியின் வேட்பாளராக அறிவிக்க எந்த முன் வருவதில்லை..அந்த சாதி ஓட்டுக்கள் வேணும் என அவர்களையே நிறுத்துகிறார்கள்..

          அதன் மூலம் ஏற்கனவே கொளுத்து திரியும் இன்றைய ஆதிக்க சாதிகள் ஒடுக்கப்பட்ட மக்களை ஒடுக்கப்பட்டவர்களாகவே வைத்திருக்கிறார்கள்..தலை நிமிர்ந்து நிற்க விடுவதில்லை..திருமா ,கிருஷ்ண சாமி போன்றவர்களும் இந்த சூழலுக்குள் சிக்கி கொண்டு ஏதோ இரண்டு சீட்டு மூணு சீட்டு கிடைத்தால் போதுமென அதன் மூலம் பெரிய அரசியல் அதிகாரத்தை கைப்பற்றி விட்டதாக கனவு கண்டு அம்மாக்களையும் சேற்றில் தள்ளி மேலும் அவர்களை தனிமை படுத்துகிறார்கள்..

      இதன் மூலம் என்ன மாற்றத்தை சாதித்து விட்டார்கள்..வடமாவட்டங்களில் வன்னியரின் ஆதிக்கமும்,தென் மாவட்டங்களில் தேவர்,முன்பு தலித்தாக அடையாளப்படுத்தப்பட்டு இன்று நாடார்கள் ஆகி பெருன்சாதி வட்டத்திற்குள் வந்தவர்களும்,கொங்கு மக்களாலும் ,இன்ன பிற உயர் சாதிகளாலும் மேலும் ஒடுக்கப்பட்டவர்கள் கீழான மனிதர்களாகவே மாற்றப்படுகிறார்கள்..

         தமிழ் தேசியம் குறித்து சிந்திப்பவர்களும் சாதி குறித்து பேச மறுக்கும் அவல சூழல் யாரால் வந்தது..இன்றைய தலித் தலைவர்களாலும்,திராவிடம் பேசிய இன்றைய தலைவர்கலாலுமே வந்தது..எவன் கேட்கிறான் இதை..

                பார்ப்பனர்களை விட பல மடங்கு தலித்துகள் மீது நேரடி வன்முறை செலுத்தும் உயர்சாதிகளை யார் கண்டிப்பது..

               ஒரு சின்ன உதாரணம் ..எனது ஊர் சின்ன ஊர்..அங்கே ஒரு வீட்டில் இழவு விழுந்தால் குடி வெட்டியான்,குடி சக்கிலி ,குடி வண்ணாத்தி ,குடி பரியாரிகள் போக வேண்டும் இதுவே இன்றும் நிலவும் விதி..
   
             பிணம் புதைத்த பின்போ,தீ வைத்த பின்போ வெட்டியான் என அழைக்கப்படும் பறையர்களில் ஒருவர் ஆதிக்க சாதிகளிடம் வருவார் ..அவர்கள் உக்கார வெள்ளை வேட்டியை வண்ணார் எனப்படும் சாதியை சேர்ந்தவர் விரிப்பார்..ஆதிக்க சாதிகள் அதில் அமர்ந்த பிறகு எதிரில் தலித் சாதிகள் நிற்க வேண்டும்..அவர்கள் நிற்கும் பகுதியில் ஒரு உயர் சாதியினர் நின்றாலும் நீ என்ன வெட்டியானாடா அங்க போயி நிற்கிற என கேட்பார்கள்..

                  பின்பு குடி வெட்டியான்,வண்ணார்,சக்கிலி,பறையாடித்தவ்ர் ,பரியாரி .,என அனைவரும் மொத்தமாக நெடுஞ்சான் கிடையாக விழுவர் ..அதன் பிறகு ஒவ்வொருவருக்கும் மொத்தமாக மாற்றி வைத்திருக்கும் சில்லறையிலிருந்து 25 ரூபாய் தூக்கி போடுவார்..பத்தவில்லை என்று அவர்கள் மீண்டும் நெடுஞ்சான் கிடையாக விழுவர்..அப்போது அதிக்க சாதியிலிருந்து ஒருவன் அவன் வயசு ௨௦ கூட இருக்காது..அவன் காலில் விழுந்த பெரியவரான பறையரை பார்த்து "மயிறு உங்களுக்கெல்லாம் எவ்வளவு கொடுத்தாலும் அடங்காதுடா..?"என்பான்..
               ஆதிக்க சாதியிலிருந்து ஒரு பெரியவர் அந்த ஆதிக்க சாதி பையனிடம் சொல்வார்" டேய்..அது அவன் உரிமையடா  ..அவன் கேக்கணும் நாம கொடுக்கணும்"..என்பார்..

          இப்படியாக நீண்டு கொண்டே போடும் அவர் நாற்பது ரூபாய் வாங்குவதற்குள் எட்டு முறை நெடுஞ்சான் கிடையாக விழுந்து கிடப்பார்..
அது பழைய காலம் என எவனும் ஒத்து ஊத முடியாது..நானே சாட்சி..இன்னமும் எனது ஊரில் ஏதாவது ஒரு இழவு விழும் பொது அதை பார்க்கலாம்..

        ஆனால் இதை பற்றி இது வரை பெ.தி.க ,கம்யுனிச இயக்கங்கள் பரவலாக போராடியதை தவிர வேறு என்ன பார்ப்பனியம் குறித்து நீங்கள் திட்டுவதால் நிகழ்ந்தது..
                           தொடர்ந்து இன்னமும் மாறாத அமைப்பும் அதன் வழியே ஏமாற்று அரசியல் தலைவர்களாலும், வெறும் தமிழ் தேசியம் பற்றி மட்டும் பேசுபவர்களாலும், எந்த  சாதிய வேரருப்பும் சாத்தியமில்லை..திட்டமிடப்படாமலேயே இறுக்கி வைத்திருக்கும் இன்றைய சாதி அமைப்புக்கு நீங்களே..காரணம்..ஓட்டெடுப்பு முறையில் மாற்றம் வேண்டும்..பல்லாயிரம் ஆண்டுகளாக ஒடுக்கப்பட்ட மக்களின் சுதந்திர வேள்விக்கு..முடிந்தால் அனைத்து தலைவர்களும்..இரட்டை வாக்குரிமைக்கு குரல் கொடுங்கள் பார்ப்போம்..மற்ற உயர்சாதிகளுக்கு ஈடாக பிரதிநிதித்துவத்தை கோருங்கள் பார்ப்போம்..இப்படி எதுவும் செய்யாமால்..தலித் மானத்தோடு,பொருளாதார ,சிந்தனையோடு வளர வழி விடுங்கள் பார்ப்போம்..எவனும் செய்ய மாட்டான்..